karamanlis1956

 

9 ΜΑΪΟΥ 1956 – Όταν η κυβέρνηση Καραμανλή στην Αθήνα, έπνιγε στο αίμα διαδήλωση κατά της εκτέλεσης Καραολή-Δημητρίου και ΥΠΕΡ της ΕΝΩΣΗΣ της Κύπρου με την Ελλάδα. Τρεις Έλληνες διαδηλωτές και ένας αστυφύλακας νεκροί, εκατοντάδες τραυματίες από σφαίρες των οργάνων της τάξης. Η ιστορία που ΠΟΤΕ δεν έμαθε κανείς γιατί απλά δεν υπάρχει στα σχολικά βιβλία της Eλληνικής και Kυπριακής ιστορίας.

Χιλιάδες Αθηναίοι συγκεντρώθηκαν στο συλλαλητήριο στην πλατεία Ομονοίας. Διαδήλωναν υπέρ της ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα και υπέρ των ηρώων της ΕΟΚΑ, Μιχάλη Καραολή και Ανδρέα Δημητρίου που θα εκτελούνταν την επόμενη ημέρα, στις 10 Μαΐου 1956, από τη βρετανική κυβέρνηση. Ανάμεσα στα πλακάτ που κρατούσαν οι διαδηλωτές, ξεχώριζαν πολλά αντιβρετανικά συνθήματα.

Ο πρώτος διαδηλωτής πέφτει νεκρός από σφαίρα αστυνομικού και στη συνέχεια ακολουθεί πανικός. Οι διαδηλωτές κατευθύνθηκαν προς ξεχωριστές κατευθύνσεις.Το κέντρο της Αθήνας θύμιζε πεδίο μάχης.

Τα θύματα ήταν ο 21χρονος Ιωάννης Κωσταντόπουλος, ο 23χρονος Φραγκίσκος Νικολάου, ο 28χρονος Ευάγγελος Γερόντης και ο αστυφύλακας Κώστας Γιαννακούρης….

Η επόμενη μέρα βρήκε την Κύπρο να θρηνεί για τον απαγχονισμό των νεαρών αγωνιστών της και τον Τύπο της Ελλάδας να επιτίθεται στην κυβέρνηση επιρρίπτοντας τις ευθύνες για το αιματοκύλισμα της πορείας. Οι περισσότεροι κατηγορούσαν την κυβέρνηση Καραμανλή ότι διέταξε τη χρήση όπλων για να διαλυθεί διαδήλωση…

Την νύχτα των γεγονότων είχε συναντηθεί στο σπίτι του Κύπριου αγωνιστή Ν. Λανίτη ο τότε υπουργός προεδρίας της κυβέρνησης Καραμανλή, Κωσταντίνος Τσάτσος και ομολόγησε την εγκληματική πράξη: «Εγώ είπα να τους συντρίψουν για να τεθεί τέρμα πλέον εις την κυπριακήν πολιτικήν του πεζοδρομίου».

Σε αντίθεση με τη δουλοπρεπή στάση της κυβέρνησης των Αθηνών, οι πολίτες καταθέτουν τον προσήκοντα σεβασμό και τιμούν ευλαβικά τους πεσόντες Ελληνόπαιδες της Κύπρου. Τιμής ένεκεν ο Δήμος Αθηναίων μετονόμασε την οδό Λουκιανού, όπου και το οίκημα της αγγλικής πρεσβείας, σε οδό Μιχαλάκη Καραολή και Ανδρέα Δημητρίου. Το ίδιο έπραξε και ο Δήμος Πειραιά δίνοντας το όνομα των πρωτομαρτύρων της αγχόνης μετονομάζοντας την οδό Ναυάρχου Μπητ.

Ονόματα όλων των ηρώων της Ε.Ο.Κ.Α. δόθηκαν στη συνέχεια σε δρόμους και πλατείες σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας.