Όταν ακούει κανείς τα σοφά λόγια τους οσμίζεται μυρωδιά μούχλας σαν να προέρχεται από βούρκο. Σταμάτησαν κάθε οραματισμό. Τερμάτισαν κάθε ελπίδα. Είναι πλέον κοινός τόπος ότι ζούμε σε εποχή πλήρους ηθικής κατάρρευσης και απαξίωσης όλων των θεσμών. Κανείς (ή έστω ελάχιστοι) δεν πιστεύει πλέον στην συντεταγμένη Ελληνική πολιτεία.

Η Ελλάς ως ευτελοποιημένο προτεκτοράτο, είναι πλέον το περιγέλαστο αποπαίδι των ευρωκαπιταλιστών Γερμανών Ούννων. 

Οι κρατικές δομές είναι διαβρωμένες μέχρι το μεδούλι στην ψευτιά, στην κλεψιά και στην εικονικότητα, σε ένα ευρωπαϊκό περιβάλλον τρισάθλιας και ακμάζουσας ανηθικότητας, όπου τα spreads, τα δάνεια, οι τοκογλυφίες, τα επιτόκια, τα τοκοχρεολύσια και τα διακρατικά ομόλογα δίνουν και παίρνουν και οι λαοί του ευρωπαϊκού νότου δυστυχούν, εξουθενωμένοι οικονομικά και τρέχουν ασθμαίνοντας να αποπληρώσουν τους διεθνείς τοκογλύφους, τους εμπόρους των εθνών, που πωλούν ναρκωτικά, μολυσμένες εξαρτημένες πόρνες, ακριβό χρήμα, λαθροδούλους ισλαμομετανάστες, λαθραίο τζόγο, νοθευμένη πρέζα και ψευδείς ελπίδες ή απειλές. 

Η Ελλάδα κατάντησε εθνικά υποτελές, πνευματικά ευτελές και οικονομικά χρεοκοπημένο υποζύγιο στις ορέξεις των εμπόρων των εθνών, με κατάρρευση όλων των ηθικών αξιών και με κρατικές δομές διαβρωμένες ή και ραγδαία εικονικοποιούμενες. 

Την περίοδο 2012 - 2014, κατέρρευσε και το τελευταίο κάστρο της δημοκρατίας, η Δικαιοσύνη, αφού αναμφίβολα καταλύθηκε έστω και μερικώς η ανεξαρτησία της, όταν υπουργοί εκφραστές του καθεστώτος, επέβαλλαν με τηλεφωνικές παραγγελίες προς εισαγγελείς και ανακριτές, προφυλακίσεις αντικαθεστωτικών πολιτικών αντιπάλων, γεγονός μάλιστα που το ομολόγησαν παραμένοντας ατιμώρητοι.

Οι δηλώσεις του κ. Μπαλτάκου, κραταιού γραμματέα του κυβερνητικού συμβουλίου, αποτελεί κόλαφο σε βάρος του καθεστώτος, αφού αποκαλύπτει την ύπαρξη παρακρατικής καθεστωτικής ομάδας δράσης. Η ύπαρξη δε του παρακράτους ως μηχανισμού επιβολής πολιτικής προς το εμφανές κράτος το δήθεν διακυβερνώμενο από την ομάδα την φερόμενη ως κυβέρνηση, είναι πολύ σοβαρότερο ως συμβάν από τον επηρεασμό της δικαστικής κρίσης. Και όμως κανένα τηλεοπτικό κανάλι δεν ανέλυσε την ουσία των βιντεοκαταγραφών. Αρκέσθηκαν στο να επισημάνουν την παράνομη λήψη των βίντεο, αποδεικνύοντας την απόλυτη συνταύτιση με το εγκληματικό καθεστώς του οποίου είναι συνιστώσες. 

Το κράτος ως πηγή λαϊκής εξουσίας ταχέως υποχωρεί και το παρακράτος με την ηγεμονική ολιγαρχία των πλουτοκρατών, κατακτάει όλο και περισσότερες θέσεις επιρροής στην σκακιέρα του αθέμιτου πλουτισμού και του ηθικού εκμαυλισμού. Οι ηγεμόνες εξελίσσονται σε δημόσιοι κακοποιοί και κρυφοί αχθοφόροι του πένθους. Ηγέτες χαμηλού αναστήματος που προσπαθούν να σκοτώσουν ηθικά τον πνευματικό τους αντίπαλο, μη αναλογιζόμενοι ότι τοιουτοτρόπως τον απαθανατίζουν πολιτικά μέσα στο δικό τους υποσυνείδητο και τον ηρωοποιούν στο συλλογικό ασυνείδητο της λαϊκής μάζας. 

Όλη μου η φροντίδα τα τελευταία πέντε ή έξι χρόνια εξαντλείται στην προσπάθειά μου να συγκεντρώσω και να συναρμολογήσω σε ένα ενιαίο λειτουργικό σύνολο όλα τα κοινωνικά κομμάτια, όλα τα ανερμήνευτα αινίγματα και όλα τα φριχτά συναπαντήματα της πόλης. Η θέλησή μου για επαναφορά της χαράς και της ελπίδας, δυο δηλαδή ξεχασμένων ιδανικών, με χαλυβδώνει, παρά το γεγονός ότι νοιώθω αιχμάλωτος μέσα στην αθηναϊκή κόλαση της παρακμής. 

Μηδενιστικές απόψεις που απέκτησα ζώντας δεκαετίες στην κορύφωση της «δημοκρατικής» απάτης της περιρρέουσας καθημερινότητας, μου υποδεικνύουν τον δύσβατο δρόμο της παλινδρόμησης στο αγνό Ελληνικό παρελθόν. Ζω γύρω μου τον πόνο των πάντων. Ταλαντεύομαι συχνά αν πρέπει να δραστηριοποιηθώ ως λυτρωτής ή αν πρέπει να μετεξελίξω την αγανάκτησή μου σε δραματοποιό περιφρόνηση και άπλετο εκδικητικό μίσος. 

Αναρωτιέμαι αν πρέπει να οργανώσω την τιμωρία αναγνωρίζοντας τους ενόχους που κατέστρεψαν τη συλλογική πνευματικότητα της φυλής και δολοφόνησαν την Ελληνική πνευματικότητα. Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η εκδίκηση μάλλον θα πρέπει να εκληφθεί ως ψευδολογούσα και προσποιητά λόγια φέρουσα, δήθεν καλή συνείδηση, ανθιστάμενη στην ιδέα της γνήσιας δικαιοσύνης που υπόκειται στον νόμο του χρόνου. 

Όταν αρχίσουν να ταιριάζουν μεταξύ τους τα σκόρπια κομμάτια από το πάζλ του κοινωνικού μικροπερίγυρου, η εσωτερική μάχη κορυφώνεται, αφού η θέλησή μου για δύναμη ικανή να φέρει την παλινδρόμηση στο πρότυπο παρελθόν, καθίσταται εμφανές ότι ωχριά. Δεν βρίσκω την δύναμη να σπάσω τις αλυσίδες του χρόνου. 

Αισθάνομαι ότι η πόλη όλη είναι ένα κρεματόριο γεμάτο από φούρνους. Βρίσκομαι και εγώ λαθροβιόνοντας μέσα σε έναν σχετικά ευρύχωρο. Γύρω μου ψήνονται οι πάντες διότι όλοι είναι φουρνισμένοι αλλά οι πιο πολλοί, ως εμμένοντες δύσοσμοι, δεν το γνωρίζουν. Υποτάσσονται στην προκλητική κρατική εξουσία και αισθάνονται αγαλλίαση τέτοια που συγκαλύπτει την θλίψη. Όσοι δεν είναι εξαρτημένοι βιώνουν την παράκρουση της αποδοχής των ηγετικών κελευσμάτων των εγκάθετων του καθεστώτος. 

Σταμάτησαν κάθε οραματισμό. Τερμάτισαν κάθε ελπίδα. 

Η συντήρηση των σωμάτων τους με την καθημερινή λήψη των βασικών θερμίδων είναι το μοναδικό τους μέλημα. Από την άλλη πλευρά, οι εξαρτημένοι που συνιστούν ολοένα αυξανόμενη πληθυσμιακή ομάδα και πλέον έχουν γίνει πλειοψηφία, αγωνίζονται να λάβουν λίγη άσπρη ώστε να κρατηθούν για άλλη μια μέρα σε αποδεκτή βιολογική ισορροπία. 

Μη εξαρτημένοι και εξαρτημένοι, όλοι περιφερόμενοι γύρω από την εξουσία, την πραγματική πηγή των σύγχρονων αξιών. Το κράτος εμφανίζεται όλο με επιδεικτικές φωνές και υπερφίαλη αντάρα και με τα υποκριτικά μουγκρητά του πείθει τον κόσμο ότι γνωρίζει την πηγή της επιβίωσης και κατέχει τον ρυθμό με τον οποίο κινούνται τα σπλάχνα της πόλης.

Υπηρετώντας σε δημόσιους ελεγκτικούς φορείς ως κρατικός λειτουργός και παλιότερα ως συνδικαλιστής, εναντιώθηκα ευθέως σε δεκάδες υποθέσεις καταλήστευσης του δημοσίου χρήματος και προέβλεψα την χρεοκοπία, ως διαχρονικά μεθοδευμένη πράξη των επικυρίαρχων πολιτικών και των πατρώνων τους (χρηματοδότες και ιδιοκτήτες τους), που έστηναν μηχανισμούς διαπλοκής και καταλήστευσης μέσα σε σχεδόν όλες τις δημόσιες δομές, μετατρέποντας το κράτος από οργανισμό δημόσιας υπόθεσης σε συνομοσπονδία ύποπτων και παράνομων ιδιωτικών επιχειρήσεων.

Σχεδόν όλες οι δημόσιες υπηρεσίες παραδόθηκαν ως βορά στα χέρια της διεθνούς του εγκλήματος της άρχουσας τάξης των εμπόρων των εθνών, με την βοήθεια συνειδητή ή ασυναίσθητη των υψηλόβαθμων κρατικών και πολιτικών υπαλλήλων, όπου άλλοι εξ αυτών υπήρξαν συνεπείς προδότες και άλλοι ανεγκέφαλοι, κομπλεξικοί και εξουσιομανείς αχυράνθρωποι. 

Η οικονομική χρεοκοπία της χώρας ήταν γεγονός από πολλών ετών μεθοδευόμενο, γιατί θα διευκόλυνε την εφαρμογή σειράς ιταμών πολιτικών πράξεων, παρουσιάζοντάς τες ως αναγκαία και μονοδρομημένα κακά με αναντικατάστατη απολυτρωτική σημασία. Μια μεγάλη και ίσως ατέρμονη σειρά δημοσίων προσώπων διέθεταν τόσο περιορισμένες τεχνοκρατικές γνώσεις όσο και ιστορικοπολιτική άγνοια. Αυτό το σινάφι προϊόντος του χρόνου αυξανόταν αριθμητικά ως αναπαραγόμενο μέσα από κίβδηλα νομοθετήματα υπενδεδυμένα με ύποπτους μηχανισμούς συντήρησης.

Από το βαρύ ένστικτο μειονεκτικότητας ανάπτυξαν κακοήθεις ψυχολογικούς μηχανισμούς άμυνας και άρχισαν να παριστάνουν τους σοφούς. Πάντα αναγνώριζα αυτά τα ευτελοποιημένα αξιόπτυστα πρόσωπα, πρότυπα της παρακμής, επαγωγείς της διαφθοράς και φορείς διασποράς φθοράς. 

Όταν ακούει κανείς τα σοφά λόγια τους οσμίζεται μυρωδιά μούχλας σαν να προέρχεται από βούρκο. 

Η αναγνώρισή τους με κάνει να βλέπω ξεκάθαρα ότι πάντα βρίσκομαι πιο ψηλά από τα κεφάλια τους, ακόμη και όταν θα τύχει να περπατήσω μέσα στα λάθη μου. Αβίαστα για ακόμη μια φορά το πολυεπιβεβαιωμένο δόγμα της δικαιοσύνης, ότι οι άνθρωποι δεν ούτε είναι ίδιοι ούτε ίσοι, αφού όλοι έχουν και διαφορετικές επιθυμίες και διαφορετικές πνευματικές αφετηρίες. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα η γενετική τεκμηρίωση με διευκόλυνε απαλλάσσοντάς με από κακοήθεις διαστρεβλώσεις των ιδεών μου περί δεδομένης διαφορετικότητας.

Συμπεραίνω τότε ότι η επιλογή και όχι η τύχη καθορίζει το πεπρωμένο σου και η επιλογή σου πρέπει να έχει ελπίδα, να έχει όραμα, να έχει αξιοπρέπεια, να έχει Ελληνικές αξίες, να έχει την μόνη αληθινή δημοκρατία - Αθηναϊκή, να έχει πραγματική κοινωνική αλληλεγγύη, να έχει αξιοκρατία και δικαιοσύνη, να έχει πατριωτισμό, να έχει πάνω από όλα τον Ελληνικό πολιτισμό, να έχει δηλαδή μια νέα Ελληνική Κοσμοκρατορία σε όλους τους τομείς.

Γεώργιος Χατζηαντωνίου