diodiaitalias

 

Διόδια: Μια ιστορία ψεύδους και υποκρισίας...Με αφορμή την έναρξη λειτουργίας των νέων σταθμών διοδίων στην Εγνατία Οδό, μεταξύ των οποίων και του μετωπικού σταθμού Παμβώτιδας στα Ιωάννινα, καθιστώντας έτσι τον Νομό Ιωαννίνων, τον μοναδικό ίσως Νομό στην Ελλάδα, που φιλοξενεί 4 σταθμούς διοδίων (!!!!) στο οδικό του δίκτυο, θα ήθελα απλά να υπενθυμίσω ότι τα διόδια στη χώρα μας, αποτελούν μια διαχρονική ιστορία ψεύδους, υποκρισίας και πεδίου άσκησης λαϊκίστικης πολιτικής.

Από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, πάντα υπήρχαν διόδια σε ένα μεγάλο μέρος του Εθνικού Δικτύου της χώρας και ειδικότερα στον άξονα Πάτρα – Αθήνα – Θεσσαλονίκη, αυτόν, που για λόγους συντομίας, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, είχαν ονομάσει ΠΑΘΕ. Σ’αυτό το οδικό δίκτυο, το οποίο βέβαια δεν είχε καμιά σχέση με τις προδιαγραφές σύγχρονου αυτοκινητόδρομου, οι έλληνες πολίτες για πάνω από 50 χρόνια πλήρωναν διόδια, χωρίς να απολαμβάνουν, αντισταθμιστικά, καμιά παροχή.

Υπήρχε το επιχείρημα ότι τα διόδια καταβάλλονταν για τη συντήρηση του οδικού δικτύου. Να θυμίσω όμως ότι για το ίδιο ακριβώς σκοπό, οι έλληνες αναγκάζονται να πληρώνουν και τα Τέλη Κυκλοφορίας. 

Και εδώ ξεκινά η μεγάλη απάτη. Μια απάτη που συστηματικά αποκρύπτουν και οι πολιτικοί και τα καθεστωτικά ΜΜΕ. Ενώ θέλουμε να ισχυριζόμαστε ότι είμαστε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα, αποκρύπτουμε το γεγονός ότι στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, όπου υπάρχουν τέλη κυκλοφορίας, δεν υπάρχουν διόδια και το αντίστροφο, δηλαδή εάν υπάρχουν διόδια, δεν υπάρχουν τέλη κυκλοφορίας...!!!

Στην Ελλάδα πληρώνουμε και υπέρογκα τέλη κυκλοφορίας και ληστρικά διόδια και τεράστιους φόρους πάνω στα καύσιμα...!!! Στην “πτωχευμένη” Ελλάδα η λεηλασία μέσω των διοδίων, συνεχίζεται, τη στιγμή που σε άλλες χώρες, με πολύ λιγότερα προβλήματα και με σαφώς υψηλότερο βιοτικό επίπεδο, οι εκεί πολίτες πληρώνουν συμβολικά ποσά ή και καθόλου...!!! Και βέβαια τα διόδια, διαχρονικά, αποτελούσαν πεδίο δόξης λαμπρόν...για επίδοξους λαϊκιστές πολιτικάντηδες. Γελοίους πολιτικούς της πλάκας δηλαδή, που εκμεταλλευόμενοι την αγανάκτηση των πολιτών για τα τρόπο υπολογισμού ή το υψηλό κόστος των διοδίων, ασκούσαν μια εντελώς ανεύθυνη και λαϊκίστικη πολιτική, μέσα από κινήματα του στυλ “ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ”. Αλλά όταν ήρθε η ώρα του λογαριασμού, αυτοί εξαφανισμένοι, παρέδωσαν τον λογαριασμό στους πολίτες...!!! Μερικοί βέβαια, όπως η Ζωίτσα, συνεχίζει ακάθεκτη αυτή την πολιτική, δίνοντας κατά καιρούς σόου, σε σταθμούς διοδίων και πάντα όλως τυχαίως μπροστά σε κάμερες, αλλά η περίπτωσή της ανήκει στο γνωστικό αντικείμενο της Ψυχιατρικής...!!!

Μπορείτε να φανταστείτε στην Ιταλία, σε σταθμό διοδίων, για παράδειγμα, στον περιφερειακό αυτοκινητόδρομο Α5 της Ρώμης, τον Μπερλουσκόνι από την Φόρτσα Ιτάλια, ή ακόμη και τον γραφικό Μπέπε Γκρίλο, από το Κίνημα, να σηκώνουν τις μπάρες των διοδίων και να προτρέπουν τους οδηγούς να μη πληρώνουν διόδια, μόνο και μόνο για να κάνουν λαϊκίστικη αντιπολίτευση στον πρωθυπουργό Πάολο Τζεντιλόνι;  Θα τους είχαν μαζέψει οι ψυχίατροι subito (και οι καραμπινιέροι φυσικά)...!!!

Μπορείτε να φανταστείτε, σε σταθμό διοδίων, στη Γαλλία, για παράδειγμα στον αυτοκινητόδρομο Α13 Paris - Le Havre (προς τον Ατλαντικό) τον Φρανσουά Μπαϊρού του Δημοκρατικού Κινήματος (MoDem) ή ακόμη και την απρόβλεπτη ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν του Εθνικού Μετώπου, να σηκώνουν τις μπάρες των διοδίων και να προτρέπουν τους οδηγούς να μη πληρώνουν διόδια, μόνο και μόνο για να κάνουν λαϊκίστικη αντιπολίτευση στον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν; Θα τους είχαν μαζέψει οι Γάλλοι αστυνομικοί immédiatement...!!! Και όμως αυτά τα φαινόμενα, ενώ μας φαίνονται φανταστικές ή γελοίες καταστάσεις, στην Ελλάδα έγιναν, τα ανεχτήκαμε και πάνω σ’αυτά πολιτικοί έχτισαν καριέρες...!!!

Τα διόδια είναι απλά θέμα μαθηματικών. Πόσο στοιχίζει ο αυτοκινητόδρομος; Τα έχει το κράτος τα χρήματα ; Αν τα έχει ΟΚ...Προχωρά και τον κατασκευάζει και επιμερίζει το κόστος ανάμεσα στο ίδιο το κράτος (στον προϋπολογισμό του) και στους πολίτες (διόδια). Αν δεν τα έχει, είτε δανείζεται για να τα βρει, οπότε πάλι πρέπει να αποπληρώσει τα δανεικά, είτε αναθέτει σε κάποιον τρίτο να το κάνει για λογαριασμό του, οπότε και πάλι θα πρέπει να αποπληρωθεί το κόστος με κάποιον τρόπο. Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν...!!! Ούτε φυσικά και μαγκιές στις πλάτες άλλων...!!! 

Και φυσικά δεν έχει καμιά σημασία αν το κράτος αναθέτει την κατασκευή των δρόμων σε ιδιώτες. Αυτό είναι απόλυτα λογικό και φυσιολογικό. Όμως άλλο να υπάρχουν 8 ανάδοχοι κατασκευαστές...

α) ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟΣ Α.Ε,

β) ΝΕΑ ΟΔΟΣ Α.Ε,

γ) ΟΛΥΜΠΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε,

δ) ΜΟΡΕΑΣ Α.Ε,

ε) ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΟΣ ΑΙΓΑΙΟΥ Α.Ε,

στ) ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΟΔΟΣ Α.Ε,

ζ) ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε,

η) ΓΕΦΥΡΑ Α.Ε.

...και άλλο 8 διαχειριστές της εκμετάλλευσης του οδικού δικτύου. Και αν προσθέσουμε στους παραπάνω αυτοκινητόδρομους και την υποθαλάσσια ζεύξη Πρέβεζας – Ακτίου ή τον νέο (υπό κατασκευή ακόμη) αυτοκινητόδρομο ΑΜΒΡΑΚΙΑ ΟΔΟ (Ακτιο – Αμφιλοχία), φτάσαμε σήμερα στη χώρα μας να υπάρχει το απόλυτο αλαλούμ στη διαχείριση των αυτοκινητόδρομων. Ένα απόλυτο μπάχαλο...!!!

Οι φίλοι μας οι Ιταλοί, παρόλο που είμαστε “una faccia, una razza” είναι πιο έξυπνοι, πιο πρακτικοί και πιο αποτελεσματικοί από μας. Ανέθεσαν σε μια εταιρεία, στην Autostrade per l'Italia, από τα τέλη της δεκαετίας του ’60, την πλήρη διαχείριση του δικτύου των ιταλικών αυτοκινητόδρομων. Η εταιρεία αυτή είναι υπεύθυνη, τόσο για την αποπληρωμή των αναδόχων κατασκευαστών νέων αυτοκινητοδρόμων (που κατασκευάζονται συνέχεια) όσο και για την είσπραξη των διοδίων (με αναλογικό τρόπο) και την απόδοση των προβλεπομένων ποσοστών στο ιταλικό κράτος.

Σήμερα η εταιρεία Autostrade per l'Italia, διαχειρίζεται το 75% των ιταλικών αυτοκινητοδρόμων, ένα δίκτυο δηλαδή 3.020 Km αυτοκινητοδρόμων, το ιταλικό τμήμα (51%) του τούνελ του Mont Blanc στις Άλπεις, τον κρατικό αυτοκινητόδρομο Raccordo Autostradale Valle d'Aosta μήκους 32.4 km, που συνδέει την Aosta με το Mont Blanc, τον κυκλικό περιφερειακό δακτύλιο της Νάπολη μήκους 20.2 km, τον κρατικό αυτοκινητόδρομο Νάπολη – Πομπηία – Σαλέρνο μήκους 51.6 km, καθώς και τον νέο αυτοκινητόδρομο δυτικής ακτής Livorno – Civitavecchia, μήκους 242 km, από τα οποία έχουν παραδοθεί τα 53 Km.

Βέβαια και στην Ιταλία υπάρχουν και κάποιες άλλες μικρότερες εταιρείες διαχείρισης, όπως οι ASTM, ATP, Autostrade Lombarde, Autostrada del Brennero, Autostradali Venete, κλπ, τα συστήματα διαχείρισης των οποίων όμως είναι πλήρως συμβατά μεταξύ τους και οι χρήστες οδηγοί δεν αντιλαμβάνονται τη διαφορά...!!!

Αντίστοιχες εταιρείες διαχείρισης των αυτοκινητοδρόμων έχουν συσταθεί και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Εμείς, επειδή θέλουμε πάντα να διαφέρουμε, καταφέραμε να δημιουργήσουμε και σε αυτόν τον τομέα ένα απίστευτο κομφούζιο. Στη διαδρομή Αθήνα - Θεσσαλονίκη υπάρχουν 11 σταθμοί διοδίων, που ανήκουν σε 3 διαφορετικές εταιρείες. Δηλαδή για μία διαδρομή 500 περίπου χιλιομέτρων, πρέπει να σταματάς και να πληρώνεις, κάθε 45 χιλιόμετρα (άσε που καθυστερείς χωρίς αιτία από μισή έως μια ώρα). Στη διαδρομή Ιωάννινα - Αθήνα υπάρχουν 9 σταθμοί διοδίων, που ανήκουν σε 3 διαφορετικές εταιρείες. Δηλαδή για μια διαδρομή 392 χιλιομέτρων, πρέπει να σταματάς και να πληρώνεις, κάθε 43,6 χιλιόμετρα...!!!

Και όλα αυτά γιατί η ιστορία ψεύδους και υποκρισίας συνεχίζεται και με μια άλλη απάτη, που έχει σχέση με τον τρόπο χρέωσης και πληρωμής των διοδίων, αφού στην Ελλάδα το κόστος των διοδίων ορίζεται “ανά ζώνη” (ανά τμήμα δηλαδή) και όχι ανά χιλιόμετρο. Έτσι ένας οδηγός που κινείται στους Ελληνικούς αυτοκινητοδρόμους πληρώνει διόδια ανά “ζώνη”, δηλαδή για ένα τμήμα του αυτοκινητοδρόμου και όχι ανά χιλιόμετρο. Δηλαδή αν μπεις στον αυτοκινητόδρομο, διανύσεις 3 χιλιόμετρα και ξαναβγείς, θα πληρώσεις τα ίδια με αυτόν που διάνυσε ολόκληρη τη ζώνη.Το ίδιο συμβαίνει φυσικά και στην Αττική Οδό. Είτε κάνεις το κομμάτι κόμβος Κηφισίας (στο δαχτυλίδι στο Μαρούσι) μέχρι τον κόμβο Κηφισού, για να κατέβεις Πειραιά, είτε το κομμάτι Ελευσίνα – Σπάτα, θα πληρώσεις 2,80 ευρώ. 

Πόσο δίκαιο είναι αυτό; (Καθόλου δίκαιο το αντίθετο μάλιστα...εντελώς άδικο και κλέψιμο των οδηγών). Στη γειτονική Ιταλία, για παράδειγμα, δεν πληρώνεις διόδια στην είσοδο του αυτοκινητοδρόμου, αλλά στην έξοδο. Μπαίνεις π.χ. στην Ανκόνα και πληρώνεις στο Μιλάνο, χωρίς να κάνεις στάση, χωρίς καθυστερήσεις και ταλαιπωρία. Πληρώνεις, δηλαδή, τα χιλιόμετρα που έχεις διανύσει...!!! Τι πιο λογικό και δίκαιο...!!!

Αντίθετα στη χώρα μας, ο τρόπος χρέωσης, πέρα από υπερβολικά ακριβός και ταυτόχρονα και άδικος, είναι χρονοβόρος και άκρως ενοχλητικός και εκνευριστικός, αφού πρέπει να σταματάς συνέχεια. Έτσι αν ξεκινήσεις από τα Ιωάννινα με προορισμό την Αθήνα, πρέπει να σταματήσεις 9 φορές σε αντίστοιχους μετωπικούς σταθμούς διοδίων (ή 10 φορές αν μπεις και στην Αττική Οδό) μέχρι να φτάσεις στον προορισμό σου, με αντίστοιχη καθυστέρηση και ταλαιπωρία. 

Αλλά και αν ακόμη θελήσεις να χρησιμοποιείς το e-pass για να αποφεύγεις τις στάσεις και τις ουρές στους μετωπικούς σταθμούς διοδίων, κάθε 45 χιλιόμετρα, τότε υφίστασαι άλλη μια παράνοια του ελληνικού κράτους. Επειδή υπάρχουν πολλοί ανάδοχοι κατασκευαστές των ελληνικών αυτοκινητόδρομων, οι οποίοι είναι και διαχειριστές της λειτουργίας τους, τα συστήματα διαχείρισης που χρησιμοποιούν δεν είναι συμβατά μεταξύ τους. Έτσι ένας οδηγός που θέλει, για παράδειγμα, να κινηθεί στο δίκτυο Ιωάννινα – Αθήνα, θα πρέπει να είναι εφοδιασμένος με 3 διαφορετικούς πομποδέκτες e-pass (έναν για την Ιόνια Οδό, έναν για τη Γέφυρα του Ρίου και έναν για την Ολυμπία Οδό) Και αν ο οδηγός αυτός χρησιμοποιεί και την Αττική Οδό, χρειάζεται και το αντίστοιχο e-pass της Αττικής Οδού (4ος πομποδέκτης). Και αν ο οδηγός αυτός το καλοκαίρι πηγαίνει και για μπάνιο στα δυτικά παράλια του Ιονίου, χρειάζεται και 5ο πομποδέκτη, για το e-pass της Εγνατίας.

Συγνώμη αλλά δεν υπάρχει και χώρος πάνω στο παρμπρίζ για να μπουν όλοι αυτοί οι πομποδέκτες. Βέβαια, τα τελευταία 5 τουλάχιστον χρόνια ακούω διάφορες “παπαριές” από το ελληνικό πολιτικό σύστημα για την καθιέρωση αναλογικών διοδίων σε όλο το δίκτυο των ελληνικών αυτοκινητόδρομων. Όμως συνεχίζουν να ξοδεύουν τεράστια ποσά για να στήνουν “παραδοσιακά” διόδια, είτε μετωπικά, είτε πλευρικά, που δεν έχουν καμιά σχέση βέβαια με την αναλογική χρέωση, όπως για παράδειγμα ο νέος μετωπικός σταθμός διοδίων Παμβώτιδας, στα Ιωάννινα, επί της Εγνατίας Οδού.

Επειδή είχα πάντα την άποψη ότι μπορεί για ένα ταξίδι να ξοδεύεις κάποια χρήματα, όμως είναι το μόνο που μετά σε κάνει πιο “πλούσιο”, είχα την ευτυχία να κάνω αρκετά ταξίδια σε όλη την Ευρώπη, τα περισσότερα από τα οποία, οδικώς, οδηγώντας σε όλους σχεδόν τους ευρωπαϊκούς αυτοκινητόδρομους. Έτσι έχω προσωπική εμπειρία από την κατάσταση που επικρατεί, σχετικά με τα διόδια των αυτοκινητόδρομων, στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες και πιστεύω ότι μπορώ να κάνω και σύγκριση με την ελληνική πραγματικότητα, αλλά και να κρίνω αντικειμενικά. Από την εμπειρία μου αυτή διαπίστωσα ότι πράγματι υπάρχουν οδικά διόδια και σε αρκετές άλλες χώρες, όπως στην Ιταλία, τη Γαλλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία, τη Σλοβακία, τη Σλοβενία...

Όμως, σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, όπως στην Ελβετία, Αυστρία, Ουγγαρία, Σλοβακία, Σλοβενία, Τσεχική Δημοκρατία και πρόσφατα και στη Βουλγαρία, δεν υπάρχουν σταθμοί διοδίων και η πληρωμή των διοδίων γίνεται με την αγορά αυτοκόλλητου σήματος βινιέτας (Vignette), που πρέπει να κολλάς στο παρμπρίζ και το κόστος του είναι ανεξάρτητο από τα χιλιόμετρα και τη χρήση των αυτοκινητοδρόμων, αλλά εξαρτάται από τη χρονική διάρκεια της ισχύος του.

Έτσι στην Ελβετία, η βινιέτα κοστίζει 34,26 € (40 CHF) και ισχύει για ένα χρόνο...

Αντίθετα στην Αυστρία, η βινιέτα κοστίζει 8,90 € για 10 ημέρες (ιδανική για τουρίστες), 25,90 € για 2 μήνες και 86,40 € η ετήσια...

Στη Βουλγαρία, η βινιέτα κοστίζει 8 € για μια εβδομάδα, 15 € για ένα μήνα και 50 € η ετήσια...

Στη Ρουμανία, η βινιέτα είναι πιο φτηνή και κοστίζει 3 € για μια εβδομάδα, 7 € για ένα μήνα, 13 € για 3 μήνες και 28 € η ετήσια...

Οι τιμές αυτές αφορούν ΙΧ και φυσικά είναι πιο μεγάλες για μεγαλύτερα οχήματα, ανάλογα με την κατηγορία τους. Βέβαια αν εντοπισθεί όχημα, χωρίς βινιέτα στο παρμπρίζ, το πρόστιμο είναι 500 - 1.000 ευρώ και πληρώνεται άμεσα στον τροχονόμο. 

Την βινιέτα (που μοιάζει με τα αυτοκόλλητα των τελών κυκλοφορίας που είχαμε στην Ελλάδα μέχρι το 2012) την αγοράζεις ακόμη και από μεγάλα βενζινάδικα ή ειδικά περίπτερα. Το σύστημα αυτό έχει ελάχιστο κόστος για το κράτος, αφού δεν απαιτούνται σταθμοί διοδίων ή πανάκριβα ηλεκτρονικά συστήματα, αποφέρει άμεσα έσοδα στο κράτος και φυσικά είναι και προς όφελος των χρηστών των αυτοκινητοδρόμων, είτε αυτοί είναι μόνιμοι κάτοικοι της χώρας, είτε περιστασιακοί χρήστες, όπως οι οδηγοί ξένων επαγγελματικών αυτοκινήτων (φορτηγών και λεωφορείων) ή τουρίστες.

Στην Ελλάδα όμως, επειδή είμαστε πανέξυπνος λαός, αλλά ταυτόχρονα και "large"...ούτε που μας πέρασε ποτέ η σκέψη της βινιέτας...!!! 

Στη Γερμανία από την άλλη, όπου στην Autobahn δεν υπάρχει όριο ταχύτητας, αλλά τα τελευταία χρόνια άρχισε η επιβολή τοποθέτησης "κόφτη" στα 250 χλμ./ώρα, επιπλέον δεν υπάρχουν και διόδια...!!! Τουλάχιστον αυτό ισχύει για τα επιβατικά, αφού τα φορτηγά πρέπει να πληρώσουν. Ειδικά στη Γερμανία, για όσα οχήματα επιθυμούν την είσοδό τους στο κέντρο των περισσοτέρων πόλεων, αντί διοδίων, είναι υποχρεωτική η επικόλληση σε εμφανές σημείο του οχήματος ενός αυτοκόλλητου (Emission sticker) που δείχνει την κατηγορία εκπομπής καυσαερίων του οχήματος (Euro 3, Euro 4 κλπ). Έτσι μόνο τα οχήματα κατηγορίας Euro 4 ή Euro 5 και άνω, έχουν τη δυνατότητα να προσεγγίσουν το κέντρο των γερμανικών πόλεων. 

Το αυτοκόλλητο αυτό δίνεται σε εξουσιοδοτημένα δημόσια ή ιδιωτικά ΚΤΕΟ ή φορείς πιστοποίησης (π.χ. TUV), στοιχίζει μόνο 7,90 € με ΦΠΑ και φυσικά αυτό γίνεται μόνο μια φορά...!!!

Όμως, εκτός από τη Γερμανία και σε αρκετά άλλα κράτη της Ευρώπης ΔΕΝ υπάρχουν διόδια, όπως στην Ολλανδία, Δανία, Σουηδία, Φινλανδία, Ισλανδία, Λετονία, Λιθουανία, Εσθονία, Λουξεμβούργο, Βέλγιο και στην Κύπρο...Επίσης δεν υπάρχουν διόδια στη Ρωσία και φυσικά δεν υπάρχουν διόδια στις ΗΠΑ...Στην Αγγλία, τη Σουηδία, τη Λετονία και τη Λιθουανία πληρώνουν διόδια µόνο σε μεγάλα τεχνικά έργα υψηλού κόστους (σήραγγες και γέφυρες). Επίσης στην Αγγλία υπάρχουν διόδια μόνο στον αυτοκινητόδρομο βορρά – νότου Μ6 : London – Luton – Northampton – Birmingham – Stafford – Carlisle (στα σύνορα με τη Σκωτία). Ακόμη στο Λονδίνο οι οδηγοί πληρώνουν διόδια 10 λίρες για να µπουν στον δακτύλιο, ενώ στη Στοκχόλμη για να µπουν στην πόλη οι οδηγοί πληρώνουν 20 κορόνες.

Όμως αυτό που με προβληματίζει ιδιαίτερα είναι πως οι χώρες του καπιταλιστικού ευρωπαϊκού βορρά, ενδιαφέρονται για τους πολίτες τους και δεν τους χαρατσώνουν με διόδια. Αντίθετα όσο προχωράμε προς τον ευρωπαϊκό νότο, συμπεριλαμβανομένης και της Ιρλανδίας που συμπεριφέρεται σαν χώρα του νότου και με εξαίρεση την Κύπρο που συμπεριφέρεται σαν χώρα του βορρά, τα κράτη χαρατσώνουν τους πολίτες τους, με το μέσο κόστος των διοδίων να φτάνει ακόμη και στα 10 λεπτά ανά χιλιόμετρο. Φυσικά το κόστος των διοδίων ποικίλλει από χώρα σε χώρα στην Ευρώπη. 

Στην Ελλάδα, είμαστε θεωρητικά στα ίδια με την Πορτογαλία, με κόστος περίπου 6 λεπτά ανά χιλιόμετρο (αν η χρέωση όμως γινόταν με το χιλιόμετρο κάτι το οποίο δεν γίνεται) έτσι το πραγματικό κόστος είναι πολύ μεγαλύτερο καθώς μόνο ένα 10% των αυτοκινήτων κάνουν όλη την απόσταση των διοδίων που πληρώνουν...

Στην Ιταλία και τη Γαλλία το κόστος είναι περίπου 7-8 λεπτά ανά χιλιόμετρο. Βέβαια, υπάρχουν και ειδικές περιπτώσεις όπως η Γέφυρα του Ρίου, με κόστος 4,43 ευρώ ανά χιλιόμετρο, αφού ένα Ι.Χ. πρέπει να πληρώσει 13,30 € για τα 3 χιλιόμετρα του μήκους της. Αντίθετα στην Εγνατία, το κόστος ανά χιλιόμετρο, για ένα ΙΧ, είναι προς το παρόν, μόνο 3 λεπτά ανά χιλιόμετρο, αλλά αυτό θα αλλάξει πολύ σύντομα...!!! Έτσι, στην Ελλάδα, για παράδειγμα για τη διαδρομή Ιωάννινα – Αθήνα, μήκους 392 χιλιομέτρων, το κόστος των διοδίων είναι 23,85 €, δηλαδή 0,06 €/Km. Όμως αν στα διόδια αυτά προστεθεί και το κόστος των 13,30 € των διοδίων της Γέφυρας του Ρίου, το συνολικό κόστος ανεβαίνει στα 37,15 €, δηλαδή 0,09 €/Km. Και αν τυχόν χρησιμοποιηθεί και η Αττική Οδός (2,80 €) το συνολικό κόστος φτάνει στα 39,95 €, δηλαδή 10 λεπτά το χιλιόμετρο, που είναι το υψηλότερο κόστος πανευρωπαϊκά και μπορεί να συγκριθεί μόνο με το κόστος στον αυτοκινητόδρομο Barcelona - Valencia (351 Km) όπου το κόστος διοδίων είναι 41,15 €, δηλαδή 0,12 €/Km...!!!, που είναι και το υψηλότερο σε όλη την Ευρώπη...!!!

Αντίθετα σε άλλες διαδρομές της Ισπανίας το κόστος είναι αισθητά χαμηλότερο, όπως για παράδειγμα, στις διαδρομές...

Girona – Barcelona (107 Km) το κόστος διοδίων είναι 9,15 € (0,09 €/Km)...Figueres – Barcelona (139 Km) το κόστος διοδίων είναι 12,90 € (0,09 €/Km)...Barcelona - Zaragoza – Madrid (621 Km) το κόστος διοδίων είναι 32,15 € (0,05 €/Km)...

Στην Πορτογαλία για τη διαδρομή...

Lisbon - Porto μέσω Coimbra (326 Km) το κόστος διοδίων είναι 21,10 € (0,06 €/Km)...

Στη Γαλλία το κόστος είναι περίπου 7-8 λεπτά το χιλιόμετρο, όπως για παράδειγμα στις διαδρομές...

Annecy - Paris (543 Km) το κόστος διοδίων είναι 40,30 € (0,07 €/Km)...Chamonix - Paris (617 Km) το κόστος διοδίων είναι 49,90 € (0,08 €/Km)...

Ενώ στην Ιταλία το αντίστοιχο κόστος είναι 7 λεπτά το χιλιόμετρο...

Bari – Roma, μέσω Caserta (462 Km) τα κόστος διοδίων είναι 34,10 € (0,07 €/Km)...Bari – Milano (879 Km) το κόστος διοδίων είναι 61,70 € (0,07 €/Km)...Bari – Brennero, στα σύνορα με την Αυστρία (1.033 Km) τα διόδια είναι 74 € (0,07 €/Km)...Venezia – Milano (276 Km) το κόστος διοδίων είναι 19,10 € (0,07 €/Km)...

Αντίθετα σε άλλες χώρες, διανύεις πολύ μεγάλες διαδρομές και ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ ούτε ένα ευρώ διόδια, όπως για παράδειγμα...

Bruxelles – Amsterdam (207 Km), 

Luxembourg – Antwerpen (254 Km)

London – Manchester (329 Km), 

München – Berlin (585 Km),

München – Hamburg (771 Km), 

Malmö – Stockholm (615 Km)

ή Helsinki – Rovaniemi στο χωριό του Αϊ-Βασίλη, στον Αρκτικό κύκλο (828 Km) με απίστευτα κόστη συντήρησης, ειδικά κατά τη χειμερινή περίοδο, δεν υπάρχουν διόδια...!!!

Περιττό να αναφέρω την άριστη κατάσταση των ευρωπαϊκών αυτοκινητόδρομων, στις περισσότερες χώρες, καθώς και την ύπαρξη ασφαλών και καλοσυντηρημένων παράδρομων και εναλλακτικών διαδρομών στις χώρες όπου υπάρχουν διόδια. Στη Γερμανία και την Αυστρία, για παράδειγμα, η κατάσταση του δρόμων είναι απλά τέλεια.Το οδόστρωμα είναι αντιολισθητικό, αψεγάδιαστο και με μοναδικά επίπεδα πρόσφυσης. Ενδεικτικά σας αναφέρω ότι ταξίδευα με βροχή και τους καθαριστήρες στην 3η ταχύτητα και ο δρόμος ήταν σχεδόν στεγνός. Οδηγούσα και ένιωθα ασφάλεια με ταχύτητες 140-160 χλμ., με καταρρακτώδη βροχή. Απίστευτο...!!!

Στη γειτονική Ιταλία, η κατάσταση του οδικού δικτύου είναι άψογη. Η κατάσταση του οδοστρώματος πολύ καλή, με τουλάχιστον 2 λωρίδες και μία βοηθητική ΛΕΑ, ανά κατεύθυνση, σε όλο το εθνικό δίκτυο, με τηλέφωνα ανάγκης ανά μερικά χιλιόμετρα. Στην autostrada υπάρχουν ηλεκτρονικές πινακίδες που ενημερώνουν τους οδηγούς για το ποιά βενζινάδικα υπάρχουν στην πορεία τους, σε πόσα χιλιόμετρα και για την τιμή βενζίνης που είχε το καθένα, ώστε να μπορεί ο κάθε οδηγός να επιλέξει που θα σταματήσει. 

Αλλά και στην Ουγγαρία η ποιότητα του οδοστρώματος τρομερή, με δύο λωρίδες ανά κατεύθυνση και μία βοηθητική ΛΕΑ, με διαχωριστική νησίδα στη μέση. Τα μπαλώματα που υπήρχαν σε μερικά σημεία δεν γίνονταν αισθητά όταν περνούσε το αυτοκίνητο από επάνω τους. Σε όλο το εθνικό δίκτυο, ανά 2 χιλιόμετρα, υπάρχει τηλέφωνο ανάγκης και ανά 5 χλμ. πάρκινγκ με χτισμένες τουαλέτες και βρύση με πόσιμο νερό...!!!

Ομως αυτό που με εντυπωσίασε εμένα προσωπικά (ίσως επειδή δεν το είχα ξαναδεί) ήταν το γεγονός ότι τα συστήματα διαχείρισης των αυτοκινητοδρόμων διασυνδέονται δορυφορικά με τα συστήματα GPS των αυτοκινήτων και έτσι ενημερώνονται άμεσα οι οδηγοί και σε πραγματικό χρόνο για τυχόν μποτιλιάρισμα ή έργα που θα συναντήσουν στη διαδρομή τους, ώστε να την αποφύγουν έγκαιρα, ακολουθώντας άλλες εναλλακτικές διαδρομές. Απίστευτη εμπειρία...!!

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι στις ευρωπαϊκές χώρες υπάρχει ένας οδικός παράδεισος για τους κατοίκους, αλλά είναι βέβαιο ότι το κράτος στις χώρες αυτές δεν έχει τον πλιατσικολογικό και ληστρικό χαρακτήρα του δικού μας κράτους απέναντι στους "υπηκόους" του.

 

Κωνσταντίνος Τρεμπέλης