Τελικά τι συμβαίνει σχετικά με την ύπαρξη κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στο Αιγαίο; Υπάρχουν ή όχι και αν υπάρχουν πότε θα τα εκμεταλευτούμε; Κατά την διάρκεια της κρίσης πολλοί ήταν αυτοί που υποστήριξαν με πάθος ότι τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αυτονομία της χώρας. Άλλοι πάλι έτρεξαν αμέσως να διαψεύσουν την άποψη αυτή λέγοντας πως μόνο με την βοήθεια της Ευρώπης μπορούμε να σωθούμε.
Παρά το γεγονός ότι ήδη από τις αρχές του 20ου αιώνα υπήρχε η υποψία ότι όντως υπήρχαν κοιτάσματα στην Ελλάδα και η Δύση το γνώριζε αυτό, η επιβεβαίωση ήρθε μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Η τεχνολογία που άρχισε να αναπτύσσεται συνέβαλε καθοριστικά σε αυτό καθώς έγιναν, και γίνονται ακόμα και σήμερα, πολλές έρευνες τόσο στην στεριά όσο και στην θάλασσα, που έφεραν στην "επιφάνεια" στοιχεία τα οποία κάνουν λόγο για αποθεματική επάρκεια 200 ετών.
Μετά την εισβολή στην Κύπρο, η Τουρκία, ανέβηκε επίπεδο και η Δύση τη χρησιμοποίησε με σκοπό να εκφοβίσει την Ελλάδα και να εγκαταλείψει τα δικαιώματά της επί των αποθεμάτων των υδρογονανθράκων που υπάρχουν μέχρι και σήμερα στη θαλάσσια περιοχή. Εμμέσως η Δύση, αποσκοπούσε στην εκμετάλλευση των αποθεμάτων αυτών για ιδία χρήση, αλλά επειδή δεν ήθελε να φανεί εκείνη ο "κακός" της υπόθεσης και να εισβάλλει σε μια χώρα με τον στρατό προκειμένου να πάρει με το "έτσι θέλω" τα αποθέματα, έβαλε μπροστά την Τουρκία.
Τα όσα διαδραματίζονται μέχρι και σήμερα στο Αιγαίο οφείλονται στην ανοχή των Δυτικών που έχουν εφαρμόσει την τακτική του "διαίρει και βασίλευε", και απλά περιμένουν να δουν ποιός τελικά θα επικρατήσει.
Οι συνεχείς παραβιάσεις των Τούρκων τόσο στον εναέριο χώρο όσο και στα εθνικά χωρικά ύδατα, που έχουν ως αποτέλεσμα την εκδήλωση "θερμών επεισοδίων", είναι μέρος του "παιχνιδιού" που παίζεται εδώ και χρόνια και οι Δυτικοί απλώς παίζουν τον ρόλο του τάχα "ειρηνοποιού". Αλλά ως φαίνεται τελικά οι "σύμμαχοί" μας την πάτησαν, αφού ο ανεξέλεγκτος πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, συμπεριφέρεται σαν να είναι ο κυρίαρχος του κόσμου. Τώρα βέβαια οι Δυτικοί τρέχουν να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα μετά και τις αποκαλύψεις για συνεργασία του με το Ισλαμικό Κράτος αλλά και το γεγονός ότι επιθυμεί την αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Εκεί που την "πάτησαν" οι Δυτικοί ήταν στο ότι έμειναν αμέτοχοι στην διείσδυση του Κατάρ και των Αραβικών χωρών του Κόλπου, στην Τουρκία, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα την εξάπλωση του σουνιτικού φονταμενταλισμού. Σήμερα η Τουρκία δεν αρκείται στο να είναι απλός στρατιώτης που απλά δέχεται και εκτελεί εντολές των ξένων. Θεωρεί ότι πλέον μπορεί να δράσει από μόνη της, γεγονός που την καθιστά επικίνδυνη απέναντι στην Ελλάδα. Αλλά παράλληλα έχει ξεκινήσει να εισβάλλει στην χώρα μας μέσω οικονομικών - επενδυτικών ομίλων.
Καθοριστικός όμως είναι ο ρόλος της Ρωσίας, η οποία έχει καταφέρει να αναγκάσει τους Τούρκους να τραπούν εις άτακτων φυγήν. Η Ρωσία πλέον είναι η μόνη δύναμη που έβαλε "φρένο" στα μεγαλεπίβολα σχέδια του "σουλτάνου" της Τουρκίας, κι όπως φαίνεται το παράδειγμά της ακολούθησαν και οι ηγέτες από άλλες χώρες, προκειμένου να μην "αμαυρωθεί" το όνομά τους.
Τελικά κανείς δεν ξέρει τι θα απογίνουν τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων που υπάρχουν στο Αιγαίο, αφού κανείς δεν γνωρίζει ποιοί είναι οι πραγματικοί "σύμμαχοι" της Ελλάδας.
