"Το μόνο που λείπει, είναι η αποφασισμένη λαοθάλασσα με όραμα την Ελληνική Κοσμοκρατορία σε όλους τους τομείς."
Η κοινωνία των εκατομμυρίων ανέργων, είτε από διαίσθηση, είτε από κούραση στο συνεχές, μονότονο και ως από περιφορά «επιτάφιου» σύνθημα, «Λαέ, εμπρός, μη σκύβεις το κεφάλι, με τα συνδικάτα (ή αριστερά, ή ΚΚΕ κλπ) αντίσταση και πάλι», δεν κατεβαίνει πλέον στο Σύνταγμα, για να αποδειχθεί για μια ακόμη φορά πως οι υπάρχων συλλογικές υποστάσεις, (ολιγαρχικά κόμματα, συνδικάτα κλπ), έτσι όπως τουλάχιστον διαμορφώθηκαν από την μεταπολήστευση, δεν έχουν τίποτε πια να προσφέρουν, στις κοινωνίες των ανθρώπων.
Οι παρωχημένες ιδεολογίες τους και τα μεταποληστευτικά δόγματα που προέκυψαν εδώ και 40 χρόνια πνέουν – επιτέλους – τα λοίσθια. Εξαπάτησαν, χειραγώγησαν, κατέστρεψαν όνειρα γενιών και γενιών, αλλά εδώ κάπου τελειώνουν. Ξεθωριάζουν όπως όλα τα κάλπικα κατασκευάσματα, τα οποία φτιάχτηκαν για να υπηρετούν καθαρά τα ξένα οργανωμένα συμφέροντα και ΟΧΙ τον Ελληνισμό και τον Ελληνικό Λαό.
Η κεντρική θεώρηση της μεταπολήστευσης, «περί της ισχυρής συλλογικής οντότητας η οποία θα αναλάβει να λύσει για λογαριασμό του Λαού τα προβλήματά του», αποδείχθηκε πως το μόνο το οποίο μπορεί να παράγει, ήταν και είναι, συγκεντρωτικά, απολυταρχικά, ολιγαρχικά, πλουτοκρατικά, διεφθαρμένα, αντιλαϊκά, αντιπολιτισμικά και αντιανθρώπινα μισελληνικά τέρατα με διάφορες ονομασίες - προσωπεία, θλιβερά απομεινάρια του «σοσιαλιστικού ιδεώδους» εκφραζόμενα από ηγέτες γαντζωμένους στην εξουσία και την πλουτοκρατία πάντα με το αιτιολογικό, της υπεράσπισης του Λαού και του βιοτικού – κυρίως – επιπέδου του
Την ίδια ώρα, βλέπουμε μια χώρα, την Ελβετία, η οποία σε αντίθεση με όλες τις άλλες χώρες του κόσμου, επέλεξε ένα μεικτό Άμεσο Δημοκρατικό ως πολιτικό της σύστημα, από το 1848. Η χώρα αυτή που απάντησε με ένα κάθετο ΟΧΙ, στο «κόψιμο» του νήματος της αρχαίας Αθηναικής Δημοκρατίας, με τις κοινωνίες της ευρωπαϊκής Αναγέννησης, κατάφερε να κρατήσει συνδεδεμένη, την Αρχαία Ελληνική σκέψη (κυρίως του Αριστοτέλη) με τη δική της επιλογή. Η Ελβετία λοιπόν, η κάποτε πάμπτωχη ορεινή χώρα της Κεντρικής Ευρώπης, με τους ταλαιπωρημένους κτηνοτρόφους και τους ενοικιαζόμενους - μισθοφόρους στρατιώτες της, είπε ΟΧΙ στους Μαρξισμούς, στους Μπολσεβικισμούς, στους Ναζισμούς, στους Φασισμούς και φυσικά στην κοινοβουλευτική ολιγαρχία των γειτονικών της χωρών.
Είπε όμως ΝΑΙ στον Ιωάννη Καποδίστρια που κλήθηκε από τους Ελβετούς ως διπλωμάτης για να βοηθήσει στη συγκρότηση του Ελβετικού κράτους το 1815, εφαρμόζοντας στην πράξη, την θεμελιώδη αρχή της Αρχαιοελληνικής Αθηναικής Δημοκρατίας (ΚΛΗΡΩΣΗ ΕΛΕΓΚΤΩΝ - ΕΚΛΟΓΗ ΗΓΕΣΙΑΣ - ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΕΞΟΥΣΙΩΝ). Την επιδίωξη δηλαδή της αέναης ισορροπίας μεταξύ της εκλογής και της κλήρωσης. τον διαχωρισμό και τους ελεγκτικούς μηχανισμούς των εξουσιών, των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων του ατόμου - πολίτη, με τα δικαιώματα - υποχρεώσεις της οργανωμένης κοινωνίας, την οποία οι δυτικές κοινωνίες, αποκαλούν «κράτος».
Από το 1848 μέχρι σήμερα, με ελάχιστες εξαιρέσεις όπως π.χ. πρόσφατα η Ισλανδία, οι επαναστάσεις των ανθρωπίνων κοινωνιών, βασίζονταν σταθερά στο μοτίβο του ολιγαρχικού κοινοβουλίου συλλογικών υποστάσεων «σωτηρίας» (τα οποία υπηρέτησαν ηγέτες ξένων συμφερόντων ή από τον κομματικό σωλήνα), και τα οποία με το πέρασμα του χρόνου, μετατράπηκαν σε θηλιές στο λαιμό των κοινωνιών με τον εξευτελισμό των οραμάτων για μια ανθρώπινη κοινωνία, εγκεφαλικά βασανιστήρια από τα Μ.Μ.Εξαπάτησης.
Έτσι και σήμερα, το υποτιθέμενο «αντιμνημονιακό μπλόκ» των διαφόρων ολιγαρχικών κομμάτων και κοινωνικών φορέων όπως τα τριτοβάθμια συνδικάτα, στηριζόμενο ακόμη στο ολιγαρχικό μοτίβο, επιμένει να λέει στην Ελληνική κοινωνία "Ψήφισέ με για να σε σώσω ή έλα στη διαδήλωση μας για να σου λύσω το οικονομικό σου πρόβλημα". Με την κοινωνία να αντιλαμβάνεται πια από διαίσθηση και μόνο, το «κάποιο λάκκο έχει η φάβα» και να μην συμμετέχει στα στημένα τους θεατρικά παιχνίδια.
Διάκριση εξουσιών με εντελώς ανεξάρτητη ειδικά την δικαιοσύνη...κοινοβούλιο των 2000 με 3000 κληρωτών πολίτών με 6μηνη θητεία όπου θα μπορούν να ελέγχουν τα πάντα στο δημόσιο με την βοήθεια ειδικών τεχνοκρατών και να προκαλέσουν ειδικά δικαστήρια για τους πάντες ακόμα και τον πρωθυπουργό...Δικαστικό σύστημα με την συμμετοχή κληρωτών πολιτών...Κατάργηση βουλευτικής, υπουργικής ασυλίας και όλα αυτά τα παλαβά...Δημοψηφίσματα τοπικά και εθνικά...Προσλήψεις στο δημόσιο μόνο με κλήρωση...Ποινικοποίηση στο ρουσφέτι και άλλα πολλά...αυτά για αρχή...όταν το συνηθίσει ο κόσμος θα μπορεί να διευρυνθεί ακόμα περισσότερο είναι κάποια από τα μέτρα που θα μπορούσαν να εφαρμοστούν άμμεσα αρκεί να το θελήσουμε.
Όλα τα συστατικά του περάσματος της Ελληνικής Κοινωνίας από το ολιγαρχικό, κομματικό, παρασιτικό, υδροκέφαλο, ρουσφετολογικό διεφθαρμένο κράτος, στη κοινωνία της Αλληλεγγύης, της Συμμετοχής αλλά και του Ελέγχου από τους πολίτες, της Ηθικής, της Τιμιότητας, της Δικαιοσύνης, της Αξιοκρατίας, της Αξιοπρέπειας και των Υψηλών Στάνταρ, είναι εδώ. Το μόνο που λείπει, είναι η αποφασισμένη λαοθάλασσα με όραμα την Ελληνική Κοσμοκρατορία σε όλους τους τομείς
